Booking.com bemiddelt bij reisovereenkomsten en valt daarom onder Bpf Reisbranche

Kern van dit geschil is de vraag of Booking.com verplicht moet deelnemen aan het bedrijfstakpensioenfonds voor de Reisbranche. Beslissend is de uitleg van de werkingssfeerbepaling. Meer specifiek is de vraag of Booking.com een (online) reisagent is. De Hoge Raad oordeelt dat Booking.com ‘bemiddelt’ in de uitoefening van haar bedrijf bij het tot stand komen van overeenkomsten op het gebied van reizen. Daarom valt zij onder de werkingssfeer van het Bedrijfstakpensioenfonds voor de Reisbranche.

Werkgever valt onder werkingssfeer houtverwerkende industrie; beroep op verjaring slaagt niet

Geschil over de vraag of een werkgever onder de werkingssfeer valt van het verplichtgestelde bedrijfstakpensioenfonds voor de houtverwerkende industrie en de jachtbouw. Tevens in geschil is de datum waarop de werkgever onder de verplichtstelling valt en of sprake is van verjaring. De verplichtstelling geldt voor “ondernemingen waarin het bedrijf wordt uitgeoefend” van nader omschreven activiteiten op het gebied van houtverwerkende industrie of jachtbouw. De onderneming stelt dat haar activiteiten op dat gebied niet in hoofdzaak worden verricht. De rechtbank oordeelt dat het verplichtstellingsbesluit geen hoofdzaakcriterium formuleert. Daarom geldt dat criterium niet om onder de verplichtstelling te vallen. Voor de premievordering is volgens de rechtbank de verjaringstermijn van twintig jaar van artikel 3:306 BW van toepassing. Dat betekent dat de premievordering vanaf 2007 niet is verjaard.

Herbeoordeling nodig militair arbeidsongeschiktheidspensioen na koolmonoxidevergiftiging wegens motiveringsgebrek

Militair heeft tijdens oefening in Duitsland koolstofmonoxidevergiftiging opgelopen doordat zijn tent een kapotte kachelpijp had. Daarvoor is aansprakelijkheid erkend maar niet voor gestelde schade als gevolg van langdurige blootstelling aan gevaarlijke stoffen. Zijn verzoek om toekenning van een militair invaliditeitspensioen wegens een longaandoening is afgewezen. De CRvB vernietigt dat besluit wegens motiveringsgebrek. In de nieuw te nemen beslissing moet de staatssecretaris gemotiveerd ingaan op de momenten waarop appellant voertuigen moest aftanken en de omstandigheden waaronder dat moest gebeuren. Het gaat dan dus onder meer om het laten draaien van de motoren van zowel de tankauto als de af te tanken voertuigen en om het ontbreken van gelaatsmaskers, filters en andere beschermende middelen. De staatssecretaris moet beoordelen of op een of meer van de door appellant genoemde momenten sprake was van een of meer buitengewone omstandigheden genoemd in het zesde lid van artikel 2 Besluit AO/IV. Met name zal de staatssecretaris moeten beoordelen of sprake is geweest van het niet in acht nemen van alle normaal gebruikelijke veiligheidsmaatregelen om een oorlogssituatie realistisch na te bootsen, als gevolg waarvan een verhoogd risico is ingetreden. De Raad is met de rechtbank van oordeel dat er onvoldoende aanknopingspunten zijn voor een causaal verband tussen de longklachten van appellant en zijn uitzending van ongeveer drie maanden naar Afghanistan. De militair krijgt € 500 schadevergoeding wegens overschrijding van de redelijke termijn van de procedure.

Pensioenontslagbeding bij pensioengechtigde leeftijd is AOW-leeftijd

Geschil over de uitleg van pensioengerechtigde leeftijd in pensioenontslagbeding. Daarin staat dat de arbeidsovereenkomst eindigt bij de pensioengerechtigde leeftijd. Het hof overweegt dat in de periode na de wetswijzigingen (AOW-leeftijd/fiscale pensioenrichtleeftijd) tussen partijen duidelijk is geworden dat zij de AOW-leeftijd voor werkneemster (inmiddels verschoven naar 6 november 2019) aanmerkten als de einddatum van de arbeidsovereenkomst. Dit betekent dat de term “pensioengerechtigde leeftijd” in het pensioenontslagbeding op basis van de door partijen (nader) daaraan gegeven invulling in hun rechtsverhouding betekent: de AOW-leeftijd. De Orde mocht er derhalve van uitgaan dat werkneemster op 6 november 2019 afscheid zou nemen.

Bezoldigingsmaximum WNT overtreden: VPL-premie telt mee

In geschil is of de door de stichting namens eiser betaalde VPL-premie als bezoldiging in de zin van de WNT moet worden aangemerkt, omdat het een beloning betaalbaar op termijn is. Mocht de VPL-premie geen onderdeel van de bezoldiging uitmaken – zoals eisers bepleiten – dan is er geen sprake van een overtreding en was verweerder niet bevoegd tot oplegging van een last onder dwangsom. De rechtbank concludeert mede op grond van de wetsgeschiedenis dat de VPL-premie onderdeel uitmaakt van de bezoldiging. Dit betekent dat eisers over de jaren 2015 tot en met 2018 een bezoldiging overeen zijn gekomen die hoger is dan de vastgestelde maximale bezoldiging. Er was sprake van een overtreding, zodat de minister in zoverre bevoegd was een last onder dwangsom op te leggen. Het beroep op het gelijkheidsbeginsel faalt.

Aftopping in sociaal plan is geen verboden leeftijdsonderscheid

Deze zaak is het vervolg van de Hoge Raad-beschikking van HR 24 januari 2020, ECLI:NL:HR:2020:114. Kernvraag is of de aftopping in het sociaal plan van ABN-AMRO verboden leeftijdsonderscheid vormt. Zonder een nieuwe baan binnen een jaar wordt een vergoeding aangeboden ter grootte van 75% van de zogenoemde ‘stimuleringspremie’. Deze stimuleringspremie kan worden ‘afgetopt’. Deze aftoppingsregeling houdt kort gezegd in dat de brutostimuleringspremie niet hoger is dan het brutosalaris tot de ‘individuele pensioenleeftijd’ van de werknemer. Het hof oordeelt dat er geen verboden leeftijdsonderscheid is maar dat sprake is van een objectieve rechtvaardiging. Er is een legitiem doel: het beperken van de financiële gevolgen van de reorganisatie voor ABN AMRO en achterblijvend personeel, het eerlijk verdelen van de beschikbare middelen en het beperken van economisch nadeel van werknemers die hun baan verliezen. Het leeftijdsonderscheid is passend en noodzakelijk. De werknemer heeft weliswaar geen afvloeiingsvergoeding ontvangen maar wel voorzieningen ter waarde van € 110.000. Werknemer heeft niet inzichtelijk gemaakt dat werknemers uit andere leeftijdsgroepen zoveel beter worden beloond dan zijn groep dat dit apert onredelijk is.

Opdrachtnemer mag pensioenpremie tijdens WW-periode niet in mindering brengen bij opdrachtgever

Soweco (als opdrachtgever) en BaanBaan (als opdrachtnemer) hebben op 2 juli 2014 een overeenkomst gesloten. Soweco houdt zich bezig met het verschaffen van werkgelegenheid aan personen die op grond van de Wet sociale werkvoorziening zijn gedetacheerd. BaanBaan richt zich op het organiseren van mobiliteit met behoud van pensioenzekerheid. BaanBaan is vrijwillig toegetreden tot het ABP. Ingevolge 3.8. van het pensioenreglement van het ABP loopt de pensioenopbouw van de werknemer gedurende de WW-uitkering door en dient de werkgever 50% van de pensioenpremie te betalen. Tussen partijen is in geschil of BaanBaan deze kosten, te weten de pensioenpremie na beëindiging van de arbeidsovereenkomst met werknemer, ingevolge de tussen Soweco en BaanBaan gesloten overeenkomst bij Soweco in rekening mag brengen. Taalkundig bezien en uit de gebruikte bewoordingen volgt naar het oordeel van de kantonrechter onmiskenbaar dat de strekking van de overeenkomst is dat de betalingsverplichtingen van Soweco eindigen met het beëindigen van de arbeidsovereenkomst, wat betekent dat BaanBaan de pensioenpremie na beëindiging van de arbeidsovereenkomst met werknemer verschuldigd is en deze kosten niet in rekening mag brengen bij Soweco.

Verdeling pensioen ongehuwd samenwonende partners na verbreken relatie

Geschil over de financiële afwikkeling van ex-samenwoners met een samenlevingscontract. WVP is niet van toepassing. Volgens samenlevingsovereenkomst moet opgebouwd pensioen bij helfte worden verdeeld. De rechtbank bepaalt dat de man de helft van de door hem over de periode tussen [datum 1] 2001 en 6 april 2018 opgebouwde ouderdomspensioenaanspraken bij zijn pensioenuitvoerder(s) en de opgebouwde waarde in de lijfrentepolis Future 79652 (voorheen Allianz) aan de vrouw moet voldoen. Wat betreft de door de man voor de vrouw opgebouwde partnerpensioenaanspraken over de periode [datum 1] 2001 tot 6 april 2018 moet door de man respectievelijk door de vrouw overeenkomstig de wettelijke standaardregeling van artikel 57 lid 1, lid 2 respectievelijk lid 3 Pensioenwet worden gehandeld. De man moet het gedeelte waarop de vrouw recht heeft rechtstreeks aan de vrouw voldoen, telkens bij vooruitbetaling voor de eerste van de maand, voor het eerst op de dag dat de man zijn eigen ouderdomspensioen van zijn pensioenuitvoerder(s) zal ontvangen.

Afgesproken AOW-pensioenontslagdatum blijft ook na wijziging AOW-leeftijd gelden

Senzer heeft eiser ontslag verleend vanwege het bereiken van de AOW-leeftijd. Eiser is 9 juni 2018 (volledig) arbeidsongeschikt geraakt. Herstel werd niet op korte termijn verwacht, terwijl hij binnen twee jaar zijn AOW- leeftijd zou bereiken. Eiser en zijn werkgever hebben daarom afspraken gemaakt over de beëindiging van zijn dienstverband. In overeenstemming met de toen geldende AOW-leeftijd is als ontslagdatum 3 mei 2020 benoemd. De afspraken zijn vastgelegd in een minnelijke regeling die door de werkgever in een besluit is bekrachtigd. De werkgever besluit op 21 oktober 2019, vanwege gewijzigde wetgeving, om eiser per 3 januari 2020 ontslag te verlenen en zegt hiermee uitvoering te geven aan de minnelijke regeling. De gewijzigde wetgeving kan echter vanwege de rechtszekerheid geen argument zijn om de overeengekomen ontslagdatum aan te passen.

Hof geeft uitstel voor nadere stukken om te bepalen welk type pensioenregeling verevend moet worden

Na echtscheiding moet het in eigen beheer opgebouwd pensioen van de DGA worden verevend. In geschil is of de pensioenregeling een uitkeringsovereenkomst is of een beschikbare-premieregeling. Het hof kan aan de hand van de overgelegde stukken niet vaststellen wat de aard van de pensioenregeling is. Het hof geeft de man drie weken om nadere stukken in te dienen.