Verzekeraar mocht bij C-polis bijzonder partnerpensioen vastleggen voor inmiddels ex-partner

Geschil tussen verzekerde (eiser) en verzekeraar over de rechtsgevolgen van een levensverzekering met pensioenclausule (C-polis) in geval van echtscheiding. Scildon heeft in polisaanhangsels de aanspraken van betrokkene 1 (de inmiddels ex-partner) op ouderdomspensioen en bijzonder partnerpensioen vastgelegd. Eiser vorderde verklaring voor recht dat de polis voor betrokkene 1 geen aanspraken bevat op bijzonder partnerpensioen, tenzij hij daartoe opdracht gaf. Het hof heeft de vorderingen afgewezen. De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep onder verwijzing naar artikel 81 Wet RO.

Verzoek om hoger militair arbeidsongeschiktheidspensioen terecht afgewezen

Eiser heeft in de eerste maanden van zijn militaire dienst in 1979 tijdens een marsoefening een dienstongeval meegemaakt, dat tot operatieve behandelingen aan het rechter onderbeen heeft geleid. Eiser heeft in 2017 een verzoek ingediend voor een hoger invaliditeitspensioen dan eerder toegekend, onder andere omdat hij last heeft van urine-incontinentie. In de uitspraken van 24 maart 2020 heeft de rechtbank kort samengevat geoordeeld dat verweerder uit een oogpunt van zorgvuldigheid en gelet op het beginsel van equality of arms aanleiding had moeten zien voor het verrichten van aanvullend onderzoek naar de incontinentieproblematiek. De adviserende verzekeringsarts (VA) concludeert in zijn rapport van 3 september 2020 dat het medisch noch verzekeringsgeneeskundig aannemelijk is dat er een causale relatie is tussen de dienstverbandaandoeningen of de ingrepen daaraan en de urine-incontinentie van eiser. De rechtbank is van oordeel dat voldoende inzichtelijk is gemaakt dat nader onderzoek aan eiser niet tot een ander inzicht zou kunnen leiden. Eiser heeft de conclusie van de (bezwaar)verzekeringsarts niet bestreden met een andersluidende medische visie. Nu er geen causaal verband bestaat tussen de militaire dienst en de incontinentieproblematiek heeft verweerder de declaraties voor incontinentiemateriaal op goede gronden afgewezen.

Kantonrechter acht zich bevoegd te oordelen over vordering lijfrente pensioenplan

Persoon A heeft geschil met NN over (lijfrente)verzekering. NN concludeert dat kantonrechter niet bevoegd is omdat geen sprake is van pensioenovereenkomst. De kantonrechter oordeelt dat de enkele omstandigheid dat partijen het kennelijk niet eens zijn over de vraag of er al dan niet sprake is van een pensioenverzekering en een onderliggende pensioenovereenkomst, er niet aan af doet dat persoon A zijn vordering daarop wél heeft gebaseerd. Gelet op de extensieve reikwijdte van artikel 216 Pensioenwet acht de kantonrechter zich bevoegd om te oordelen en te beslissen.

Werkgever aansprakelijk voor schade wegens vervallen voorwaardelijk pensioen bpf door indiensttreding bij ander bedrijf van dezelfde eigenaar

Werknemer is als chauffeur in dienst van een werkgever (X) die valt onder verplichtgesteld bedrijfstakpensioenfonds VLEP. In oktober 2014 stelt de directie dat X wordt opgeheven en stelt voor dat hij vanaf november 2014 in dienst treedt van FNGM, dat niet is aangesloten bij VLEP. In de arbeidsovereenkomst tussen werknemer en FNGM staat onder meer dat afspraken en opgebouwde gewoonterechten vanuit X zullen worden overgenomen. VLEP bevestigt dat hij niet langer deelneemt en dat hij niet meer in aanmerking komt voor voorwaardelijk pensioen. Werknemer stelt vervolgens VLEP en zijn werkgever aansprakelijk voor het vervallen van zijn voorwaardelijk pensioen. De kantonrechter wijst de vordering jegens VLEP af maar wijst de vordering jegens de werkgever toe. De werkgever is zijn toezegging niet nagekomen, althans heeft niet gehandeld conform goed werkgeverschap.

Voormalig kandidaat-notaris heeft jegens pensioenfonds recht op PVI en arbeidsongeschiktheidspensioen

Voormalig kandidaat-notaris (appellante) is eind februari 2004 na twee jaar volledige arbeidsongeschiktheid ontslagen. In 2013 vraagt zij premievrijstelling wegens arbeidsongeschiktheid aan (PVI) vanaf 2004. Volgens het reglement had dat binnen twee maanden na aanvang arbeidsongeschiktheid gemoeten. Het pensioenfonds besluit PVI en arbeidsongeschiktheidspensioen (AOP) vanaf 1 januari 2009. Appellante vordert in 2018 in rechte van het pensioenfonds en de ex-werkgever PVI en AOP over de periode 2004-2009, met nevenvorderingen. Het beroep van het pensioenfonds op rechtsverwerking/het te laat aanvragen door appellante van PVI en AOP wordt naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar geacht. Het hof constateert dat het pensioenfonds appellante niet goed heeft geïnformeerd over de aanvraag. Het verwijst naar de rol met betrekking tot de vraag op welke uitkeringen appellante aanspraak kan maken en welke belastingschade zij heeft geleden. De wettelijke verhoging, immateriële schadevergoeding en werkelijke proceskosten zijn niet toewijsbaar. De vorderingen tegen ex-werkgever gebaseerd op schending van goed werkgeverschap (art. 7:611 BW) falen. Het hof oordeelt dat betrokkene wist dat een aanvraag gedaan had moeten worden. Door geen aanvraag te doen kan de werkgever niet worden verweten onjuiste informatie te hebben verstrekt.

Verdeling vermogen na Arubaanse echtscheiding; recht van erfpacht en woning, aandeel in nalatenschap vader en pensioenaandeel bij pensionering

Verdeling huwelijksgemeenschap na echtscheiding op Aruba. Het gerecht verdeelt de huwelijksgoederengemeenschap. Het recht van erfpacht ten aanzien van het perceel [adres woning] met daarop de voormalige echtelijk woning zal worden verkocht aan een derde, waarna de netto-opbrengst bij helfte tussen partijen zal worden verdeeld. Het aandeel van eiser in de nalatenschap van zijn vader wordt toegewezen aan eiser onder de verplichting om wegens overbedeling een bedrag van US$ 19.239,22 aan gedaagde te voldoen. Aan eiser wordt toegedeeld de door hem tot aan het einde van het huwelijk opgebouwde pensioenrechten bij PFTSA en eventuele andere instanties. Het gerecht bepaalt dat, zodra eiser zijn pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en de pensioenuitkerende instantie in verband daarmee overgaat tot uitkering aan eiser van diens pensioen, de pensioenuitkerende instantie ten titel van overbedeling van eiser telkens de helft van dat deel van de uitkering dat is opgebouwd tijdens het huwelijk van partijen, rechtstreeks aan gedaagde dient uit te keren.

Verdeling vermogen na Arubaanse echtscheiding; verkoop van woning, betaling pensioenaandeel bij pensionering en overbedelingsbedrag

Geschil over verdeling van huwelijksgoederengemeenschap na scheiding op Aruba. Het Gerecht oordeelt onder meer dat de woning aan een derde zal worden verkocht, waarna de netto-opbrengst tussen partijen bij helfte wordt verdeeld dan wel een tekort door ieder der partijen voor de helft wordt gedragen. Verder oordeelt het gerecht dat het aandeel van eiseres in het door gedaagde tot aan het einde van het huwelijk opgebouwde pensioen bij pensionering van gedaagde maandelijks aan eiseres zal worden betaald. Wegens overbedeling moet gedaagde aan eiseres een bedrag van Afl. 9.031,15 betalen.

Geen verevening pensioen na beëindiging samenlevingsovereenkomst

Geschil na verwijzing door Hoge Raad. Na beëindiging van de samenlevingsovereenkomst hebben partijen geprocedeerd over de verdeling van de gemeenschappelijke vermogensbestanddelen. De Hoge Raad heeft bij arrest van 15 maart 2016 het arrest van het Hof Den Haag vernietigd, omdat het hof ten onrechte had aangenomen dat de man niet bevoegd was in hoger beroep een nieuwe vordering (verevening van pensioen) in te stellen. De Hoge Raad heeft voorts geoordeeld dat het hof heeft miskend dat voor de verschuldigdheid van wettelijke rente over een vordering uit hoofde van verdeling andere regels gelden dan voor een rentevordering uit hoofde van verrekening. In deze verwijzingsprocedure beoordeelt het hof alsnog de vordering tot verevening van pensioen en de rentevordering. Ten aanzien van de verevening is de slotsom dat de vordering tot verevening/verdeling geen grond vindt in de samenlevingsovereenkomst of de Wet VPS en derhalve dient te worden afgewezen. Bij deze stand van zaken heeft de man geen belang bij overlegging door de vrouw van een berekening van het pensioenfonds van de (gestelde) aanspraken van de man op de vrouw, zoals door hem verzocht. Ten aanzien van de rentevordering oordeelt het hof dat de wettelijke rente over de verrekenvordering van € 50.133 over de periode van 1 september 2010 tot en met 28 juni 2016 is verschuldigd. De som van het bedrag van € 50.133 en de wettelijke rente zal de vrouw uit het haar toekomende deel van de verkoopopbrengst van de gemeenschappelijke woning aan de man moeten voldoen.

Werkgever valt vanaf 1 januari 2021 onder werkingssfeer PFZW maar niet daarvoor

Geschil of Joyce-House Nederland valt onder werkingssfeer PFZW. Volgens Joyce-House Nederland is dat niet het geval omdat zij niet zelf intramurale en/of extramurale zorg verleent, maar (nagenoeg) uitsluitend administratieve werkzaamheden. Ook meent zij geen voorziening van jeugdzorg in stand te houden. De kantonrechter heeft de gevorderde verklaring voor recht dat Joyce-House Nederland niet onder de werkingssfeer van het verplichtstellingsbesluit valt afgewezen. Het hof oordeelt dat Joyce-House Nederland tot 1 januari 2021 niet onder de werkingssfeer van het verplichtstellingsbesluit viel. In de werkingssfeerbepaling stond 'rechtspersoon die zorg of hulp verleent'. Joyce-House Nederland verleende zelf geen zorg. Partijen waren het erover eens dat Joyce-House Nederland vanaf 1 januari 2021 onder de werkingssfeer van dat besluit valt. Vanaf toen stond in de werkingssfeer namelijk: 'inclusief de rechtspersoon die in een groepsverhouding is verbonden met en nagenoeg uitsluitend ten dienste staat aan een werkgever die zorg of hulp verleent'.

Personeelsvennootschap viel tot 2015 onder werkingssfeer Stipp, daarna niet meer

Geschil over de uitleg van de werkingssfeer van de verplichtstelling van StiPP. Eiser is een personeelsvennootschap in de zin van het verplichtstellingsbesluit. Daardoor valt hij vanaf 2015 onder de uitzondering van de verplichtstelling. In de jaren 2013 en 2014 voorzag het verplichtstellingsbesluit niet in een uitzondering voor personeelsvennootschappen. Eiser viel in die jaren wel onder de verplichtstelling van StiPP.