Eerste echtgenote heeft recht op grootste deel nabestaandenpensioen, nieuwe partner op beperkt deel

Geschil over de vraag wie in aanmerking komt voor welk deel van het nabestaandenpensioen van de inmiddels overleden echtgenoot en ex-echtgenoot. Het hof verklaart voor recht dat het kapitaal uit de C-polis per 7 oktober 2008 toekomt aan de eerste echtgenote onder verrekening van de waarde op 7 oktober 2008 van het volledige aan de tweede echtgenote toekomende nabestaandenpensioen van € 617 bruto per jaar, en dat daarmee ten behoeve van de eerste echtgenote een levenslang bijzonder nabestaandenpensioen kan worden aangekocht. Het hof veroordeelt Zwitserleven om aan het einde van de tweede maand volgende op de datum van het in deze te wijzen arrest over te gaan tot maandelijkse uitbetaling aan de eerste echtgenote van een bijzonder nabestaandenpensioen met terugwerkende kracht vanaf 8 oktober 2008, onder verrekening van de waarde van het aan de tweede echtgenote toekomende nabestaandenpensioen van € 617 bruto per jaar, zodat op grond van de offerte van 10 november 2008 een brutobedrag per jaar ad € 15.844 of het meer of minder door Srlev op basis van dezelfde uitgangspunten berekende bedrag, aan de eerste echtgenote toekomt, betaalbaar in maandelijkse termijnen achteraf.

Bezwaar Arubaanse ambtenaar tegen pensioeninkoopbeschikking ongegrond

Arubaanse zaak. Ambtenaar protesteert tegen beschikking waarin haar inkoop van pensioenrechten bij het Algemeen Pensioenfonds Aruba is geregeld. Volgens haar is de periode waarover de inkoop van pensioenrechten mogelijk is gemaakt te kort. Het Gerecht heeft overwogen dat een beslissing omtrent het inkopen van pensioenrechten door een ambtenaar aan de Gouverneur als bevoegd gezag is voorbehouden. De beschikking was onbevoegd genomen en diende daarom vernietigd te worden. In dit geding is primair de vraag aan de orde of de beschikking terecht is genomen door appellant en – voorafgaand – of de beschikking kan worden aangemerkt als een voor bezwaar vatbare beslissing. Waar appellant is aangewezen om namens het Land als werkgever op te treden, kan hij tevens worden aangemerkt als administratief orgaan dat bevoegd is jegens een ambtenaar als geïntimeerde een beslissing te nemen als hier in de beschikking aan de orde. De aangevallen uitspraak, waarbij appellant niet bevoegd is geacht, moet dus worden vernietigd. Geïntimeerde kan zich vinden in de beslissing betreffende de periode van 2012 tot 2015, de enige periode die door het meergenoemde stelsel van wettelijke voorschriften en van afspraken tussen de overheid en vakbonden wordt bestreken. Er is geen grond voor terugwijzing van de zaak naar het Gerecht. De Raad kan de zaak zelf afdoen: het bezwaar is ongegrond. De Raad merkt ten overvloede op dat er geen uitspraak van het Gerecht voorligt die betrekking heeft op een bezwaarschrift tegen het landsbesluit van 3 februari 2015 zodat er van de door de gemachtigde van geïntimeerde gevraagde daarmee gevoegde behandeling geen sprake kan zijn. De slotsom is dat bij de aangevallen uitspraak het bezwaar ten onrechte gegrond is verklaard. De uitspraak moet in zoverre worden vernietigd en het bezwaar moet alsnog ongegrond worden verklaard.

Bezwaar Arubaanse ambtenaar tegen pensioeninkoopbeschikking ongegrond

Arubaanse zaak. Ambtenaar protesteert tegen beschikking waarin zijn inkoop van pensioenrechten bij het Algemeen Pensioenfonds Aruba is geregeld. Volgens hem is de periode waarover de inkoop van pensioenrechten mogelijk is gemaakt te kort. Het Gerecht heeft overwogen dat een beslissing omtrent het inkopen van pensioenrechten door een ambtenaar aan de Gouverneur als bevoegd gezag is voorbehouden. De beschikking was onbevoegd genomen en reeds op grond daarvan vernietigd. In dit geding is primair de vraag aan de orde of de beschikking terecht is genomen door appellant en – voorafgaand – of de beschikking kan worden aangemerkt als een voor bezwaar vatbare beslissing. Hoewel de juridische constructie van de inkoop niet alleen complex is maar ook aanleiding kan geven tot vragen over het karakter van de hier door de overheid jegens een betrokken ambtenaar te nemen beslissingen, aanvaardt de Raad, mede uit een oogpunt van toegankelijke rechtsbescherming dat, waar appellant is aangewezen om namens het Land als werkgever op te treden, hij tevens kan worden aangemerkt als administratief orgaan dat bevoegd is jegens een ambtenaar als geïntimeerde een beslissing te nemen als hier in de beschikking aan de orde. De aangevallen uitspraak, waarbij appellant niet bevoegd is geacht, moet dus worden vernietigd. In de omstandigheden van het geval, waar geïntimeerde zich kan vinden in de beslissing betreffende de periode van 2012 tot 2015, de enige periode die door het meergenoemde stelsel van wettelijke voorschriften en van afspraken tussen de overheid en de vakbonden wordt bestreken, is er geen grond voor terugwijzing van de zaak naar het Gerecht. De Raad kan de zaak zelf afdoen. Bij de aangevallen uitspraak is het bezwaar ten onrechte gegrond verklaard. De uitspraak moet in zoverre worden vernietigd en het bezwaar moet alsnog ongegrond worden verklaard.

Greenpeace valt onder werkingssfeer bedrijfstakpensioenfonds Koopvaardij

Geschil over de vraag of Greenpeace onder de werkingssfeer valt van bedrijfstakpensioenfonds Koopvaardij. Het hof concludeert anders dan de kantonrechter dat Greenpeace onder de werkingssfeer valt. Greenpeace heeft zeeschepen in de zin van artikel 8:2 lid 1 BW, en het schip mag de Nederlandse vlag voeren, hetgeen impliceert dat een zogeheten zeebrief verstrekt kan worden aan het desbetreffende schip. Greenpeace valt niet onder de uitzondering van pleziervaartuig.

Toepassing pensioengevende compensatie met terugwerkende kracht ineens leidde bij ABP tot pensioenknip; Defensie is niet gehouden die pensioenknip te repareren

Geschil over wijze waarop pensioengevende compensatie met terugwerkende kracht is toegepast. Eiser werkte bij de Geneeskundige Dienst van het Commando Landstrijdkrachten. Bij besluit van 6 juli 2007 is bepaald dat een aan eiser toegekende niet-pensioendragende financiële compensatie alsnog pensioendragend wordt. Bij besluit van 14 december 2007 is eiser meegedeeld dat de schadeloosstelling over de periode januari 2004 tot en met december 2007 met eisers salaris van december 2007 zal worden uitbetaald. De periode van 1 maart 2003 tot en met december 2003 zal naar verwachting uitbetaald worden met eisers salaris van januari 2008. Eiser heeft bij rekest van 28 augustus 2017 verzocht om aanpassing van zijn pensioenaanspraken per 1 maart 2003, omdat hij meent dat geen (juiste) uitvoering is gegeven. Door de nabetaling ineens met melding aan ABP is de pensioenknip toegepast. De rechtbank oordeelt dat geen sprake is van nova (art. 4:6 Awb). De werkgever heeft weliswaar een zekere verantwoordelijkheid om, naast de pensioenuitvoerder, de werknemers op hoofdlijnen te informeren over pensioenregelingen, maar dit strekt niet zo ver dat hij uit eigen beweging had moeten waarschuwen of informeren over de eventuele gevolgen voor zijn pensioen als gevolg van de toekenning van de pensioendragende compensatie en uitbetaling daarvan ineens. Van de werknemer kan worden gevergd dat hij voor specifieke op hemzelf betrekking hebbende situaties informatie vraagt bij de pensioenuitvoerder. Defensie is niet gehouden om de knip te repareren. Het besluit is niet evident onredelijk.

Gebod pensioenverevening en afschrift documentatie levensverzekering toegewezen in verband met overname van voormalige echtelijke woning

Echtscheiding heeft plaatsgevonden in 2003. Daarbij is een convenant gesloten. In de hoofdzaak vordert de man onder meer medewerking van de vrouw aan de verkoop van de voormalige echtelijke woning. De vrouw is bezig met de overname van de voormalige echtelijke woning. In verband met de hiervoor te verkrijgen financiering heeft zij informatie nodig over de restschuld van de hypothecaire geldlening, de premiebetalingen en waarden van de kapitaalverzekeringen en de pensioenrechten. Zij vordert in kort geding samengevat een gebod tot pensioenverevening en afschrift van documentatie. De voorzieningenrechter wijst dat toe.

Transitievergoeding niet verschuldigd voor arbeidsongeschikte werkneemster met MS omdat in CAO suppletieregeling als gelijkwaardige voorziening is opgenomen

Werkneemster is sinds 14 augustus 2016 ziek en lijdt aan progressieve vorm van MS. ABN AMRO zegt arbeidsovereenkomst op per 1 september 2019 na verleende toestemming door het UWV. ABN AMRO past de suppletieregeling uit de cao toe met aanvulling van WIA-uitkering tot 75% loon en premievrije voortzetting pensioenopbouw. Kern van het geschil is of de suppletieregeling een gelijkwaardige voorziening is waardoor geen wettelijke transitievergoeding is verschuldigd. Uit de door ABN AMRO gemaakte berekening, die verzoekster niet heeft betwist, blijkt dat de premievrije voortzetting van de pensioenopbouw op de einddatum van de arbeidsovereenkomst een gekapitaliseerde potentiële waarde had van € 68.464 bruto. Dit bedrag overstijgt de door verzoekster berekende transitievergoeding van € 22.383,84 aanzienlijk. Dat de Suppletieregeling bij verzoekster neerkomt op een uitgestelde voorziening, is geen argument om aan te nemen dat de Suppletieregeling geen gelijkwaardige voorziening is. De rechtbank oordeelt dat sprake is van een gelijkwaardige voorziening. De transitievergoeding is niet verschuldigd.

Bij echtscheiding pensioengerechtigden houdt rechtbank voor partneralimentatie geen rekening met arbeidsinkomen pensioengerechtigde man; pensioen tijdens huwelijk wordt verevend

De rechtbank spreekt de echtscheiding uit tussen man en vrouw. Beiden hebben de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Niet in geschil is dat het tijdens het huwelijk opgebouwde pensioen moet worden verevend. Bij de berekening van de draagkracht van de man in het kader van de partneralimentatie houdt de rechtbank geen rekening met het inkomen van de man uit arbeid, nu hij pensioengerechtigd is. De stelling van de vrouw dat de man een hoger pensioen zal hebben dan waarmee partijen op basis van de stukken van de pensioenverzekeraar hebben gerekend is onvoldoende onderbouwd. Zo er over enig moment na de pensioengerechtigde leeftijd toch nog pensioenopbouw heeft plaatsgevonden is dit tijdens het huwelijk van partijen gebeurd en zal dit ook tussen partijen worden verevend.

Premie aan Bpf verschuldigd door eenmanszaak, voortgezet in VOF komt voor rekening vennoten inmiddels opgeheven vennootschap

Geschil tussen werkgever en Bpf Schoonmaak over premiebetaling. Het gaat om premie over de periode van 1 juni 2015 tot en met 30 april 2017. Die is deels gebaseerd op gegevens die de vennootschap aan de administrateur van Bpf Schoonmaak heeft verstrekt. Een ander deel is gebaseerd op een schatting. Tussen partijen staat vast dat de vennootschap voor haar personeel verplicht moest deelnemen aan Bpf Schoonmaak en dus premie moest betalen. Geïntimeerden c.s. hebben aangevoerd dat de nota’s niet zien op verplichtingen van MC Group Holland v.o.f., maar van de eenmanszaak die geïntimeerde 1 in 2016 had toen hij handelde onder de namen ‘HR Jobs&Study Holland’ en ‘Elegancia 4U’. De kantonrechter heeft volgens het hof terecht dit verweer gepasseerd. De eenmanszaak is blijkens het bij repliek overgelegde uittreksel uit het handelsregister voortgezet door de vennootschap en niet is uitgelegd waarom de vennootschap (samen met haar vennoten) dan niet aansprakelijk zou zijn voor deze schuld. De kantonrechter heeft de vorderingen afgewezen onder meer omdat de eisers ondanks zijn uitdrukkelijke verzoek in het tussenvonnis geen duidelijk overzicht van facturen en betalingen hebben verstrekt. In hoger beroep worden de vorderingen van Bpf Schoonmaak toegewezen nadat op bladzijde 10 van de memorie van grieven een staatje is overgelegd van zeventien (gedeeltelijk) openstaande facturen.

Boetes bestuurders pensioenfonds geschrapt: destijds was onvoldoende duidelijk dat arbitrage- en beleggingsactiviteit verboden nevenactiviteit pensioenfonds was

DNB heeft boetes opgelegd aan het pensioenfonds en de bestuurders wegens overtreding van het verbod van nevenactiviteiten (art. 116 van de Pensioenwet). De beleggingsactiviteiten van de stichting bestonden (vrijwel) uitsluitend uit dividendarbitrage. DNB verwijt de stichting niet de dividendarbitrage als zodanig of het inzetten van derivaten, maar wel het op grote schaal handelen met vreemd vermogen met behulp van derivaten, waarbij de baten voor het grootste deel ten goede kwamen aan anderen dan de pensioendeelnemers. Het CBb oordeelt dat het opleggen van de boetes in strijd is met het lex certa-beginsel. Uit artikel 116 Pw en de parlementaire geschiedenis kan niet worden opgemaakt dat de (beleggings)activiteiten van het pensioenfonds een overtreding opleveren van het verbod van nevenactiviteiten zoals bepaald in artikel 116 Pw.