Opleggen boetes door DNB wegens overtreding verbod nevenactiviteiten aan pensioenfonds dat dividendarbitrage toepast in strijd met rechtszekerheid

De Nederlandsche Bank (DNB) legt aan pensioenfonds meerdere boetes op vanwege overtreding van artikel 116 van de Pensioenwet (nevenactiviteitenverbod). De kern van het verwijt is dat het pensioenfonds door middel van geleend geld en de verkoop van derivaten tot aanzienlijke bedragen beschikte over andere middelen dan de premiegelden (en het daarmee behaalde rendement) en deze middelen ter belegging aanwendde (dividendarbitrage). In het hoger beroep bij het College spitst het geschil zich toe op de vraag of het voor het pensioenfonds destijds voorzienbaar was dat het verrichten van deze activiteiten een overtreding van artikel 116, eerste lid, Pw oplevert. Het College oordeelt dat destijds niet voorzienbaar was dat de beleggingsactiviteiten zoals door het pensioenfonds verricht in strijd waren met artikel 116 Pw. Nu de norm van artikel 116, eerste lid, Pw voor appellanten ten tijde hier van belang onvoldoende bepaalbaar was, is in dit geval de toepassing van het voorschrift op grond waarvan DNB tot oplegging van de bestuurlijke boetes aan appellanten is overgegaan, in strijd met het lex certa-beginsel zoals ook neergelegd in artikel 49 Handvest en artikel 7, eerste lid, EVRM. De rechtbank heeft de opgelegde boetes ten onrechte in stand gelaten. Het opleggen van de boetes is in strijd met het lex certa-beginsel. Uit artikel 116 Pw en de parlementaire geschiedenis kan niet worden opgemaakt dat de (beleggings)activiteiten van het pensioenfonds een overtreding opleveren van het verbod van nevenactiviteiten zoals bepaald in artikel 116 Pw.

Fusiebesluit Optas en Aegon is niet nietig of vernietigbaar

Eisers hebben pensioenrechten opgebouwd bij Optas Pensioenen N.V., dat is gefuseerd met Aegon. Eiser 1 heeft op 29 november 2018 verzet aangetekend tegen de fusie. De rechtbank heeft dat op 21 februari 2019 ongegrond verklaard en opgeheven. DNB heeft toestemming verleend voor de fusie op 26 februari 2019. In deze procedure vorderen eisers ongedaanmaking van de fusie tussen Optas Pensioenen N.V. en Aegon Levensverzekering N.V. Zij stellen onder meer dat Aegon zich door de fusie onrechtmatig € 2,5 miljard toe-eigent die op grond van garanties, wettelijke bepalingen, statuten en gemaakte indexeringsafspraken moet worden aangewend voor onvoorwaardelijke indexatie van de pensioenen van Optas-verzekerden. Dit betoog van eisende partij sub 1 c.s. komt, in al zijn onderdelen, feitelijk steeds neer op de stelling dat bij de fusie geen rekening is gehouden met de door haar gestelde – en door Optas Pensioenen N.V. betwiste – aanspraken op een onvoorwaardelijke indexering van de pensioenen. De beoordeling van de vraag of en in hoeverre eisende partij sub 1 c.s. een dergelijke aanspraak heeft, is op grond van artikel 216 Pensioenwet echter voorbehouden aan de kantonrechter en ligt in de onderhavige procedure daarom niet voor. Bovendien is Aegon als gevolg van de juridische fusie volledig in de rechten én verplichtingen van Optas Pensioenen N.V. richting eisende partij sub 1 c.s. getreden. De verplichtingen van Optas Pensioenen N.V. jegens eisende partij sub 1 c.s. zijn onder algemene titel overgegaan op Aegon. Aegon is daarom gehouden om deze verplichtingen na te komen, met inbegrip van eventuele indexeringsverplichtingen. Mocht eisende partij sub 1 c.s. aanspraak kunnen maken op een onvoorwaardelijke indexering van de pensioenen, dan moet zij zich daarvoor met een daartoe strekkende vordering dus tot Aegon wenden en, zo nodig, tot de kantonrechter. Een grond voor vernietiging van de fusie levert dat niet op. Nu Aegon als gevolg van de juridische fusie volledig in de rechten én verplichtingen van Optas Pensioenen N.V. richting eisende partij sub 1 c.s. is getreden, is er evenmin grond voor het oordeel dat het fusiebesluit nietig is wegens strijd met de goede zeden of openbare orde omdat de fusie zou strekken tot benadeling van de Optas-verzekerden. De rechtbank oordeelt dat niet is voldaan aan de in artikel 2:323 lid 1 BW opgenomen limitatieve gronden voor vernietiging van een fusie en wijst de vorderingen af.

Fusiebesluit Optas Pensioenen en Aegon is niet nietig of vernietigbaar

Eiser heeft pensioenrechten opgebouwd bij Optas Pensioenen N.V. Volgens eiser dient het vermogen van Optas Pensioenen N.V. ter hoogte van ongeveer € 2,5 miljard daarom ten goede te komen aan de Optas-verzekerden en te worden gebruikt voor het indexeren van de pensioenen, dan wel het waardevast houden ervan, en is aldus sprake van een materiële beklemming van voornoemd bedrag van € 2,5 miljard. In plaats daarvan is dit bedrag na de fusie door Aegon aangemerkt als vrije reserve. Aegon eigent zich door de fusie dus onrechtmatig € 2,5 miljard toe. Ook als sprake zou zijn van een voorwaardelijke indexering van de pensioenen, kan dit bedrag niet worden aangemerkt als vrije reserve, maar dient Aegon consistent te financieren en voldoende financiële middelen te reserveren om haar verplichtingen na te komen. Volgens eiser is de fusie daarom in strijd met het recht en niet rechtsgeldig, waardoor zij recht en belang heeft bij nietigverklaring dan wel vernietiging van de fusie en herstel van de oude situatie. De rechtbank passeert dit betoog. Artikel 2:316 BW biedt schuldeisers zoals eiser de specifieke mogelijkheid van verzet tegen het voorstel tot fusie indien zij van mening zijn dat de vermogenstoestand van de verkrijgende rechtspersoon (in dit geval Aegon) na de fusie minder waarborg zal bieden dat hun vorderingen zullen worden voldaan, en dat van de rechtspersoon niet voldoende waarborgen zijn verkregen. Binnen het wettelijk systeem van de tweede afdeling van titel 7 Boek 2 BW hoort het betoog van eiser daarom in een verzetprocedure thuis en niet in de onderhavige vernietigingsprocedure. Dat eiser van de mogelijkheid van verzet geen gebruik heeft gemaakt, komt voor zijn rekening. Nu Aegon als gevolg van de juridische fusie volledig in de rechten én verplichtingen van Optas Pensioenen N.V. richting eiser is getreden, is er evenmin grond voor het oordeel dat het fusiebesluit nietig is wegens strijd met de goede zeden of openbare orde omdat de fusie zou strekken tot benadeling van de Optas-verzekerden. Eiser heeft in dit verband ook geen feiten of omstandigheden gesteld of onderbouwd die deze conclusie rechtvaardigen. Eiser heeft tegenover de uitvoerige en gedocumenteerde toelichting door Aegon geen concrete feiten en omstandigheden aangedragen die nopen tot het oordeel dat sprake is van vernietigbaarheid wegens strijd met de wettelijke of statutaire bepalingen die het tot stand komen van het fusiebesluit regelen (art. 2:15 lid 1 sub a BW). Uit de overgelegde stukken, waaronder de voetverklaring van de notaris in de fusieakte als bedoeld in artikel 2:318 lid 2 BW, volgt dat aan de vereisten van artikel 2:317 lid 1 BW is voldaan.

Afwikkeling echtscheiding met huwelijkse voorwaarden: verevening pensioen ook over voorhuwelijkse periode

Geschil tussen man en vrouw na echtscheiding over vermogensafwikkeling. Voor wat betreft pensioen is in de huwelijkse voorwaarden bepaald dat verrekening en/of verevening plaatsvindt van de waarde van aanspraken op al of niet ingegaan pensioen, voor zover opgebouwd vóór het huwelijk en gedurende het huwelijk. Partijen hebben in hun huwelijkse voorwaarden geen expliciete afspraken gemaakt anders dan de afspraak genoemd in artikel 15 van de huwelijkse voorwaarden waaruit volgt dat er verrekening en/of verevening moet plaatsvinden. Het hof volgt daarom het uitgangspunt dat de Wet verevening pensioenrechten na scheiding (Wvps) van toepassing is op scheidingen, tenzij echtgenoten de toepasselijkheid ervan hebben uitgesloten (art. 2 lid 1 Wvps). Ingeval partijen toepassing van de Wvps hebben willen uitsluiten moet dit uit de bewoordingen van de huwelijkse voorwaarden blijken. Aangezien partijen in hun huwelijkse voorwaarden niet voor uitsluiting van de Wvps hebben gekozen, is het hof van oordeel dat verevening volgens deze wet moet plaatsvinden. Partijen zijn het erover eens dat zij op 16 januari 1978 zijn gaan samenwonen. Het hof zal daarom bepalen dat partijen de door hen beiden sinds die datum tot de datum van ontbinding van het huwelijk, in 2019, opgebouwde pensioenrechten moeten verevenen.

Werkneemster met slapend dienstverband heeft na weigering door werkgever beëindigingsvoorstellen vóór pensionering na haar pensionering recht op schadevergoeding

Arbeidsongeschikte werkneemster van Gom had een zogenoemd slapend dienstverband. GOM weigert om mee te werken aan haar verzoek in 2018 en 2019 tot beëindiging met wederzijds goedvinden. Het dienstverband eindigt door pensionering per 1 november 2019. De kantonrechter oordeelt dat GOM gehouden was om in te stemmen met het verzoek van werkneemster om in te stemmen met beëindiging onder toekenning van een transitievergoeding. Dat GOM niet meer in aanmerking komt voor compensatie omdat werkneemster inmiddels met pensioen is, komt voor haar rekening en risico. De kantonrechter kent een schadevergoeding toe gelijk aan de transitievergoeding.

Curator stelt bestuurder met succes aansprakelijk na faillissement wegens aansluiting met terugwerkende kracht bij verplicht bedrijfstakpensioenfonds

Vennootschap wordt geconfronteerd met verplichte aansluiting met terugwerkende kracht door Bpf Bouw. Bestuurder van de rechtspersoon vraagt faillissement aan om die reden. Na het faillissement stelt de curator de bestuurder hoofdelijk aansprakelijk voor onder meer de boedelschuld aan Bpf Bouw. De rechtbank oordeelt dat niet in geschil is dat de vordering van Bpf Bouw reden was om het faillissement van [naam gefailleerde rechtspersoon] aan te vragen. Het is aannemelijk dat de kennelijk onbehoorlijke taakvervulling een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Er is voldaan aan artikel 2:248 lid 1 BW en als bestuurder van [naam gefailleerde rechtspersoon] is hij aansprakelijk voor het boedeltekort.

Afwikkeling vermogen na echtscheiding conform bindend advies

Geschil na echtscheiding in 2017 over afwikkeling vermogen. Tijdens het huwelijk is geen uitvoering gegeven aan het in de huwelijkse voorwaarden opgenomen periodiek verrekeningsbeding. Tijdens de mondelinge behandeling zijn afspraken gemaakt over een bindend advies. Hoewel de aangezochte deskundige niet bindend wil adviseren heeft het advies naar oordeel rechtbank desondanks tussen partijen wel als bindend te gelden. De vrouw dient uit hoofde van de verrekening nog een bedrag van € 1.827.712,50 te betalen. De rechtbank overweegt dat de vrouw, hoewel zij heeft gesteld bezig te zijn de pensioenverevening te regelen, geen stukken ter zake heeft overgelegd. De vrouw dient binnen vier weken na betekening van dit vonnis stukken aan de man te verstrekken waaruit blijkt dat zij het pensioenfonds Aegon UK heeft verzocht het tijdens het huwelijk opgebouwde ouderdomspensioen te verevenen en wat de stand van zaken ter zake is.

Billijke vergoeding na ernstig verwijtbaar ontslag wegens verstoorde arbeidsverhouding

De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek van de werkgeefster wegens een verstoorde arbeidsverhouding toe. Vier dagen nadat werkneemster zich had beter gemeld en met haar was gesproken over haar doelstellingen voor het komende jaar wil werkgeefster de arbeidsovereenkomst beëindigen. De kantonrechter oordeelt dat sprake is van ernstig verwijtbaar handelen. Naast de transitievergoeding is een billijke vergoeding verschuldigd van € 97.725,68.

Protest tegen conversiebesluit militair pensioen niet succesvol

Vanaf 1 juni 2001 is op de berekening van een militair pensioen het ABP-reglement van toepassing. In het conversiebesluit van 16 juli 2001 is eisers pensioen overgedragen aan het ABP en zijn pensioen herberekend. In 2016 geeft eiser aan dat daarbij fouten zijn gemaakt en dat hij daardoor € 200 per maand te weinig pensioen ontvangt, met het verzoek dat te herstellen. De rechtbank heeft op 12 januari 2017 uitspraak gedaan. Op 16 februari 2017 heeft hij en soortgelijk verzoek ingediend. Defensie heeft dat verzoek opgevat als een verzoek om terug te komen van het in rechte vaststaande conversiebesluit en opgemerkt dat hij geen beroep heeft ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank van 12 januari 2017. In deze zaak oordeelt de rechtbank met toepassing van artikel 4:6 Awb dat niet gebleken is van nieuwe feiten of omstandigheden waardoor geen plaats is voor inhoudelijke beoordeling.

Ernstig verwijtbaar ontslag vlak voor pensionering leidt tot billijke vergoeding met als uitgangspunt verschil feitelijke situatie en situatie dat werknemer tot pensioendatum in dienst was gebleven.

Ontslagzaak. Het hof oordeelt in navolging van de kantonrechter dat werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. Door toedoen van Innoforte is de arbeidsverhouding duurzaam en onherstelbaar verstoord geraakt. Verzoeker is door Innoforte plotsklaps als incompetent buiten spel gezet en Innoforte heeft hem geen kans geboden zijn functioneren te verbeteren of te werken aan verbetering van de verstoorde verhoudingen. Er zijn met verzoeker geen functioneringsgesprekken gevoerd, waarin zijn functioneren als onvoldoende werd beoordeeld en hem is geen verbetertraject aangeboden. Bij het bepalen van de hoogte van de billijke vergoeding vergelijkt het hof de feitelijke situatie waarin sprake is van ernstige verwijtbaarheid van Innoforte met de hypothetische situatie dat geen sprake zou zijn geweest van ernstige verwijtbaarheid van Innoforte. Het hof vindt het niet aannemelijk dat verzoeker tot zijn pensioengerechtigde leeftijd nog inkomsten (als zelfstandige of in dienstverband) verwerft die hoger zijn dan de WW-uitkering. Het hof wijst het verzoek tot betaling van een billijke vergoeding toe. Waar de kantonrechter oordeelde dat die vergoeding 25.000 bedroeg, kent het hof 38.500 toe.