Omvang loondoorbetalingsverplichting werkgever voor loonsanctie derde ziektejaar inclusief afdracht pensioenpremie.

Geschil tussen ex-werknemer en werkgever MB Parts na ontslag. Relevant is dat werknemer ziek is geweest en dat de werkgever een loonsanctie heeft gehad voor het derde ziektejaar. Daarin betaalde hij 90% van het laatstverdiende loon door. Volgens geïntimeerde is aan hem te weinig loon betaald en is er te weinig pensioenpremie afgedragen. MB Parts meent dat het loon volledig en correct is uitgekeerd, net als de pensioenpremie. De kantonrechter heeft de vorderingen van de ex-werknemer grotendeels toegewezen. MB Parts is kort gezegd veroordeeld tot betaling van het achterstallige loon over de periode 1 november 2016 tot en met 31 december 2019, vermeerderd met een wettelijke verhoging van 25% en wettelijke rente over beide bedragen. Ook is MB Parts veroordeeld tot betaling/afdracht van (het werknemersdeel van) de pensioenpremie over deze periode. Het hof beslist dat geïntimeerde de meeste toegewezen bedragen niet aan MB Parts hoeft terug te betalen, behalve een deel van het loon over het eerste tijdvak (23 april 2018 tot 23 april 2019). Ook moet hij een deel van de toegewezen wettelijke verhoging en een deel van het toegewezen werknemersdeel van de pensioenpremie aan MB Parts terugbetalen.

Klacht dat notaris bij testament niet heeft geïnformeerd over uitfasering eigen beheer is ongegrond.

De notaris heeft in december 2017 een testament gepasseerd van de overleden zwager van klagers (hierna: erflater). Erflater was enig aandeelhouder van een besloten vennootschap. Deze vennootschap had een pensioenregeling in eigen beheer. Een half jaar voor het passeren is de Wet uitfasering pensioen in eigen beheer en overige fiscale pensioenmaatregelen (hierna: de Wup) in werking getreden. De notaris heeft volgens klagers in strijd met zijn zorgplicht gehandeld doordat hij niet met de fiscaal nadelige gevolgen van deze wet rekening heeft gehouden. De notaris heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat hij niet op de hoogte was van het feit dat de bv een pensioenregeling in eigen beheer had die omgezet was naar een oudedagsverplichting. Er is niet gebleken van omstandigheden die zouden leiden tot de conclusie dat de notaris het bestaan van de pensioenregeling ergens uit heeft moeten afleiden; de eerdere testamenten gaven hiertoe ook geen aanleiding. Om dezelfde redenen was er voor de notaris dus ook geen aanleiding om bij erflater aan te dringen op voorafgaand advies van een fiscaal adviseur. De notaris heeft aan zijn onderzoeksplicht voldaan. De notaris heeft gevraagd naar de omvang en samenstelling van het vermogen van erflater, maar erflater heeft duidelijk te kennen gegeven dat hij daarin geen inzicht wilde verschaffen.

Ex-echtgenoot handelt onrechtmatig door niet datgene te doen wat redelijkerwijs van hem gevraagd kon worden om aan zijn verplichting tot afstorting van het pensioen te voldoen.

Partijen zijn (buiten gemeenschap van goederen) gehuwd geweest. De echtscheidingsbeschikking is op 28 oktober 2004 ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Geïntimeerde is DGA van X Tandarts B.V. (de bv). Daarin is een pensioen in eigen beheer opgebouwd. Bij beschikking van 27 oktober 2009 heeft het hof bepaald dat geïntimeerde na verkoop en levering van de echtelijke woning onverwijld moet zorgen voor afstorting van in de beschikking omschreven pensioenaanspraken van appellante bij een verzekeraar. Appellante heeft tot 2018 pensioenuitkeringen ontvangen van de bv, daarna niet meer omdat de bv die niet meer kon betalen. Appellante maakt in deze procedure aanspraak op vergoeding van de schade die zij lijdt doordat haar pensioenaanspraken niet zijn afgestort conform de beschikking. Zij heeft bij de rechtbank gevorderd dat geïntimeerde wordt veroordeeld tot betaling van een schadevergoeding van € 283.972. De rechtbank heeft haar vorderingen afgewezen. Het hof wijst de vordering tot betaling van de schadevergoeding toe. Het hof stelt vast dat geïntimeerde voor het overige de stelling van appellante, dat geïntimeerde niet datgene heeft gedaan wat nodig was om tot pensioenafstorting over te gaan terwijl dat wel had gekund, onvoldoende gemotiveerd heeft betwist. Daarmee staat vast dat geïntimeerde zijn verplichting ten opzichte van haar niet is nagekomen en onrechtmatig heeft gehandeld. Dit handelen kan geïntimeerde worden toegerekend, omdat het als enig bestuurder en enig aandeelhouder in zijn macht lag om de juiste keuzes te maken waardoor wel aan de afstortingsverplichting voldaan had kunnen worden. Als geïntimeerde ervoor had gezorgd dat er voldoende liquiditeiten voorhanden waren en hij de middelen die hij in rekening-courant uit de bv in privé had opgenomen had aangewend om te voldoen aan de afstortingsverplichting, had appellante het pensioen kunnen krijgen waarop zij op grond van de beschikking recht had.

Pensioenuitvoerder aansprakelijk voor indexatieschade werkgever maar van schade is niet gebleken.

Werkgever (geïntimeerde) stelt dat pensioenuitvoerder CBA een fout heeft gemaakt bij haar pensioenadvisering over (financiering van) de voorwaardelijke indexatie. Hij stelt daardoor (mogelijk) schade te lijden die CBA moet vergoeden, althans hem daarvoor moet vrijwaren. De kantonrechter heeft die vorderingen toegewezen. Het hof komt tot het oordeel dat CBA een fout heeft gemaakt en dat de verklaring voor recht in zoverre terecht is gegeven. Van een redelijk handelend en redelijk bekwaam pensioenuitvoerder mag worden verwacht dat deze zich ervan vergewist dat het pensioenreglement spoort met de pensioenovereenkomsten tussen werkgever en werknemers. In dit geval heeft de pensioenuitvoerder nagelaten voldoende specifiek erop te wijzen dat de voorgestelde wijziging van het pensioenreglement kon meebrengen dat voor de financiering van toe te kennen toeslagen mogelijk extra middelen (uitgaande boven een beschikbaar depot) beschikbaar zouden moeten komen. Van veroorzaakte schade is echter niet gebleken. Onvoldoende onderbouwd is echter de stelling van de werkgever dat als gevolg van deze fout tussen de werkgever en zijn werknemers een pensioenovereenkomst is gaan gelden die jegens de werkgever aanspraak geeft op betaling van toeslagen ook als daarvoor dergelijke extra middelen zouden moeten worden ingezet. Het daarop betrekking hebbende deel van de vordering wordt daarom alsnog afgewezen.

Hoge Raad laat uitleg hof dat streefregeling geen eindloonregeling is in stand.

Deze pensioenzaak betreft een geschil tussen een werknemer/gepensioneerde (eiser) en de pensioenuitvoerder (Achmea). In de kern betreft het geschil de uitleg van de pensioentoezegging aan eiser. Volgens eiser gaat het om een regeling met gegarandeerde pensioenuitkeringen op eindloonniveau. Volgens Achmea gaat het om een regeling met een gegarandeerd kapitaal waarvan eiser pensioenuitkeringen kan kopen en waarbij naar uitkeringen op eindloonniveau is gestreefd. Het hof heeft de door eiser voorgestane uitleg niet gevolgd. De Hoge Raad oordeelt dat deze klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van dat arrest en doet de zaak af onder verwijzing naar artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie.

Ernstig verwijtbaar ontslag: naast transitievergoeding billijke vergoeding € 45.000 inclusief pensioenschade

Ontslagzaak. Werkgever verzoekt ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens een verstoorde arbeidsverhouding met de werknemer (tweede apotheker) c.q. verschil van inzicht. De rechtbank oordeelt dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door aan te sturen op beëindiging van de arbeidsovereenkomst zonder verwijten met de werkneemster te bespreken en haar een behoorlijke kans te gegeven om haar gedrag te veranderen. De kantonrechter kent naast de transitievergoeding een billijke vergoeding toe van € 45.000. Anders dan werkneemster acht hij het niet aannemelijk dat zij zeven jaar tot de pensioenleeftijd in dienst was gebleven. Gelet op de huidige krapte op de arbeidsmarkt en de ervaring die werkneemster heeft genoten, moet zij worden geacht binnen die 2,5 jaar of in ieder geval na afloop van haar WW-uitkering aansluitend een nieuwe baan te hebben gevonden.

Werkgever die onder werkingssfeer bouwfondsen valt, is proceskosten verschuldigd want heeft pas na dagvaarding betaald

Bouwfondsen schrijven werkgever Ridderbouw aan omdat deze onder de werkingssfeer zou vallen. Zij vorderen bij dagvaarding premies, buitengerechtelijke incassokosten en rente met kostenveroordeling. Ridderbouw stelt bij antwoord dat per heden een bedrag is betaald. Volgens de bouwfondsen zijn de betalingen gedaan en ontvangen na betekening dagvaarding en eerste zittingsdag zodat ze na eisvermindering recht hebben op het overige deel van de proceskosten. De kantonrechter oordeelt dat de bouwfondsen terecht aanspraak maken op de proceskosten.

Geen ernstig verwijtbaar ontslag maar schending zorgplicht overbelaste werknemer; pensioenschade niet toewijsbaar, schadevergoeding toegekend

Ontslagzaak. Geschil tussen werkgever en verzorgende IG die ziek is uitgevallen. Het hof oordeelt dat niet is voldaan aan de eis van ernstige verwijtbaarheid. Er is daarom geen grondslag voor een billijke vergoeding. Het hof oordeelt dat werkgeefster haar zorgplicht als omschreven in artikel 7:658 lid 1 BW jegens werknemer niet is nagekomen. Werknemer had als verzorgende IG de verantwoordelijkheid voor een groot aantal cliënten die verspreid verblijven in appartementen en aanleunwoningen. Vanaf mei 2016 heeft werknemer meermaals aandacht gevraagd voor de situatie en aangekaart dat het automatiseren van de te verlenen zorgcontacten (via beeld/luisterverbinding) feitelijk niet werkte, hij bij gelijktijdige alarmeringen van patiënten onvoldoende zorg kon leveren en de afstand die hij moest overbruggen tussen de verdiepingen (zonder dat hij de lift mocht gebruiken omdat hij de enige verzorgende IG was) aanzienlijk was evenals de afstand naar de aanleunwoningen. Om deze redenen had werkgeefster meer zorg moeten betrachten voor de werksituatie en de dreigende overbelasting van werknemer. De gevorderde pensioenschade wordt afgewezen. Het hof acht het echter redelijk om een periode van inkomensverlies van drie jaar in aanmerking te nemen waardoor werkgeefster wordt veroordeeld een bedrag van € 28.155,36 bruto aan werknemer toe te kennen.

Na opzegging opdracht visitatiecommissie geen vergoeding verschuldigd voor lopende visitaties of RvT-werkzaamheden gelet op overeenkomst

Geschil tussen Visitatiecommissie Pensioenfondsen B.V. (VCP) en consultant (geïntimeerde) die in opdracht visitaties (intern toezicht bij pensioenfondsen) verricht. Partijen hebben een overeenkomst van opdracht gesloten. Geïntimeerde heeft als lid van de visitatiecommissie werkzaamheden verricht bij pensioenfonds Thales. Hij zegt de overeenkomst op met inachtneming van de opzegtermijn. Op enig moment is hij benoemd als RvT-lid bij Thales. VCP maakt aanspraak op onder meer vergoedingen voor verrichte en nog te verrichten werkzaamheden en wijst op het relatiebeding. Het hof legt de overeenkomst zo uit dat geïntimeerde geen vergoeding moet betalen voor zijn werkzaamheden voor Chemours, die nog geen cliënt was van VCP. Geïntimeerde hoeft gelet op de reikwijdte van het relatiebeding (visitaties, niet RvT-werkzaamheden) geen vergoeding te betalen voor zijn werkzaamheden als RvT-lid van het pensioenfonds Thales.

Schorsing derdenbeslag pensioenuitkering bij pensioenfonds

Appellant heeft een hypothecaire geldlening afgesloten bij ING, die is vastgelegd in een notariële akte. Na uitwinning van het hypotheekrecht bleef een restschuld over. Om deze vordering te innen heeft ING uit kracht van de notariële akte executoriaal derdenbeslag gelegd onder een pensioenfonds waarvan appellant een maandelijkse pensioenuitkering ontvangt. Appellant vordert onder meer opheffing althans schorsing van dit beslag. De voorzieningenrechter heeft de gevraagde voorzieningen geweigerd. In hoger beroep schorst het hof het derdenbeslag. Appellant wordt op dit moment onevenredig hard getroffen door het beslag op zijn periodieke (pensioen)uitkeringen. Appellant heeft voldoende aannemelijk gemaakt dat hij, zolang het beslag voortduurt, niet in staat zal zijn om ten minste zijn vaste lasten te voldoen en dat hij aangewezen zal zijn op de financiële hulp en bijstand van derden (vrienden en familie) met mogelijk een beroep op de Wsnp in het verschiet. Het belang van ING om thans haar vordering te incasseren door middel van het beslag steekt hier schril bij af.