Verhoogd militair arbeidsongeschiktheidspensioen hoeft niet eerder te worden toegekend

Zaak over militair arbeidsongeschiktheidspensioen beroepsmilitair uitgezonden naar Afghanistan. Ter uitvoering van een eind 2018 gesloten vaststellingsovereenkomst is aan appellant met ingang van 1 juni 2018 een militair invaliditeitspensioen toegekend berekend naar een invaliditeitspercentage van 80% en een bijzondere invaliditeitsverhoging van 30%. De militair heeft verzocht om een hoger arbeidsongeschiktheidspercentage en hoger bijzondere arbeidsongeschiktheidsverhoging. Na hernieuwde verzoeken is het arbeidsongeschiktheidspercentage verhoogd naar 100% en de bijzondere arbeidsongeschiktheidsverhoging gesteld op 40% per 1 juni 2018. De militair protesteert tegen die datum omdat het volgens hem veel eerder moet zijn. De Raad oordeelt dat het aan appellant toekomende militair invaliditeitspensioen en bijzondere invaliditeitsverhoging niet eerder dan met ingang van 1 juni 2018 aan appellant kunnen worden toegekend.

Eindloonclaim faalt wegens gezag van gewijsde

Eiser vordert samengevat dat het gerecht voor recht verklaart dat Korpodeko onrechtmatig heeft gehandeld door zijn pensioenregeling niet als een eindloonregeling te beschouwen en na te laten de pensioenpremies aan Ennia te betalen. Gedaagden voeren aan dat het gerecht bij vonnis van 7 maart 2022 al een beslissing heeft genomen over hetzelfde geschilpunt, waarbij het gerecht heeft geoordeeld dat er geen sprake is van door Korpodeko gewekt gerechtvaardigd vertrouwen dat er ter zake het pensioen van [eiser 1] een eindloonregeling is overeengekomen. Met Korpodeko is het gerecht van oordeel dat het door [eiser 1] in deze procedure baseren van zijn vordering op onrechtmatig handelen (volgens hem het gerechtvaardigd vertrouwen dat Korpodeko heeft gewekt) in plaats van een wanprestatie (nakoming van de arbeidsovereenkomst), niet maakt dat hiermee sprake is van een nieuw geschilpunt op basis van een andere feitelijke grondslag. Het beroep op gezag van gewijsde slaagt.

Uitkering spaarregeling moet voor inkoop pensioen worden aangewend

Appellante vordert uitkering ineens van het tegoed dat zij bij haar werkgever in het kader van een spaarregeling heeft opgebouwd. De spaarregeling is door een uitvoeringsovereenkomst met werkgever overgenomen door Ennia. Ennia weigert op grond van het pensioenreglement uitkering ineens van het opgebouwde tegoed. Het gemeenschappelijk hof oordeelt dat het saldo wordt aangewend voor de inkoop van pensioen en niet ter vrije beschikking is van de ex-werkneemster.

Werknemer heeft na ontslag geen recht op aanvullende transitie- of billijke vergoeding; wel op ten onrechte vervallen vakantie-uren

Geschil tussen werkgever en werkneemster na ontslag. De rechtbank oordeelt dat werkneemster geen recht heeft op een aanvullende transitievergoeding, billijke vergoeding of een vergoeding op basis van de activeringsregeling. De vergoeding voor de ten onrechte vervallen vakantie-uren wordt op basis van het Max Planck-arrest toegewezen. Het werkgeversdeel van de pensioenpremie valt daar niet onder.

Na verbreking samenleving is er geen verplichting tot afstand opgebouwd partnerpensioen

Geschil tussen partijen na verbreking van de affectieve relatie en opzegging van de samenlevingsovereenkomst. De rechtbank oordeelt onder meer over de verdeling van de financiële en vermogensrechtelijke afwikkeling. De vrouw is van mening dat de man gehouden is om afstand te doen van dit nabestaandenpensioen. Dat standpunt verwerpt de rechtbank.

Ontslag met billijke vergoeding inclusief pensioenschade

Door arbeidsongeschiktheid en motieven van werkneemster in twijfel te trekken, beschuldigingen te uiten van intimidatie, arbeidsrechtelijke maatregelen te nemen zonder deugdelijke onderbouwing en daarbij werkneemster voor de voeten te werpen dat zij het arbeidsconflict veroorzaakt, handelt werkgeefster ernstig verwijtbaar. De rechtbank kent een billijke vergoeding toe, inclusief pensioenschade.

Werkgeversdeel pensioenpremie valt niet onder vakantieloon, bonus wel

Geschil over de vraag of de werkgeverspremie voor pensioen behoort tot de vergoeding die betaald moet worden wegens niet opgenomen vakantie. De rechtbank oordeelt dat dit loonelement geen onderdeel uitmaakt van het vakantieloon. Dit is een bestanddeel van het inkomen dat de werknemer nimmer zelf in handen krijgt, het wordt rechtstreeks uitbetaald aan de pensioenuitvoerder. Zou de werkgeversbijdrage in de pensioenpremie wel betrokken worden bij de becijfering van de waarde van een niet opgenomen vakantie-uur, dan wordt het lonend voor een werknemer om vakantie-uren niet op te nemen. Een andere beslissing zou volgens de rechtbank een niet bedoelde prikkel geven om geen vakantie op te nemen.

Faillissement werkgever mede door schuld aan bedrijfstakpensioenfonds

Faillissementsaanvraag. Verweerster heeft niet ontkend dat zij als werkgever onder de werkingssfeer van het pensioenfonds valt, noch is betwist dat toegezonden facturen met betrekking tot premies onbetaald zijn gelaten. Daarnaast is de steunvordering niet betwist. Pluraliteit van schuldeisers staat vast. De rechtbank spreekt het faillissement uit.

Werkgever mag bij overgang onderneming eigen pensioenregeling aanbieden; geen misbruik bevoegdheid

Bij een overgang van onderneming biedt de verkrijgende werkgever XPO III zijn eigen pensioenovereenkomst – een premieovereenkomst – aan de overgenomen werknemers aan. De werkgever maakt gebruik van het keuzerecht ex artikel 7:664 lid 1 onder a BW. De vakbonden meenden dat dit niet rechtsgeldig was en dat de daarvoor geldende middelloonregeling van Bpf Vervoer van toepassing was gebleven. De rechtbank oordeelt dat er geen verplichtstelling was voor de vennootschap en dat de keuzebevoegdheid bestaat, ook indien de eigen regeling van mindere kwaliteit is. Er is niet aangetoond dat sprake is van misbruik van bevoegdheid.

Geen bestuurdersaansprakelijkheid: dwangbevel niet rechtsgeldig

Geschil over bestuurdersaansprakelijkheid bestuurder wegens niet betaalde pensioenpremies aan bedrijfstakpensioenfonds VLEP. Een werkgever heeft door betalingsonmacht een pensioenpremieschuld bij VLEP. Het bedrijfstakpensioenfonds vordert door middel van een dwangbevel betaling door de bestuurder van de werkgever. De bestuurder stelt verzet in tegen het dwangbevel. Het dwangbevel is volgens de rechter niet rechtsgeldig. In de verzetprocedure heeft het Bpf een tegenvordering ingesteld tot betaling van de pensioenpremieschuld. De tegenvordering wordt afgewezen omdat VLEP bekend zou zijn met de omstandigheden die ertoe hebben geleid dat de pensioenpremie niet kan worden betaald. Het Bpf heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van kennelijk onbehoorlijk bestuur.