Ontslag statutair bestuurder in strijd met goed werkgeverschap: billijke vergoeding

Statutair bestuurder heeft zich niet kunnen voorbereiden op ontslag in AVA. Per direct statutair bestuurder op non-actief stellen vlak voor vakantie en het plannen van de AVA na zijn vakantie is in strijd met goed werkgeverschap. De rechtbank kent een billijke vergoeding toe van € 74.000.

Werkgever verleende zorg door uitleen van verpleegartikelen en viel daarmee onder werkingssfeer zorg en welzijn

Deze zaak gaat over de vraag of eiseres in de periode van 1 juni 2014 tot 1 januari 2021 onder de werkingssfeer viel van het Besluit verplichtstelling tot deelneming in het bedrijfstakpensioenfonds Zorg en Welzijn. Deelneming was tot die datum verplicht voor werknemers van werkgevers in de intramurale en/of extramurale zorg, waaronder rechtspersonen die zorg of hulp verleenden in de vorm van uitleen van verpleegartikelen. Eiseres richt zich op de levering en uitleen van: hoog/laag-bedden met toebehoren; scootmobielen, aangepaste fietsen, loophulpmiddelen; badliften, badplanken, toilet- en douchestoelen; drempelhulp, rolstoelen, trippenstoelen en aangepaste stoelen; andere voorzieningen op het vlak van het faciliteren in het zelf wassen, zelfstandige toiletgang, enz. De kantonrechter oordeelt dat de werkgever onder de werkingssfeerbepaling valt.

Werkgever die wederindiensttredingsvoorwaarde schendt, moet onder meer pensioenschade vergoeden

De rechtbank heeft in een tussenvonnis overwogen dat de werkgever volgens het sociaal plan de werknemer volgens de wederindiensttredingsvoorwaarde een vrijkomende functie had moeten aanbieden. De werkgever heeft in strijd daarmee gehandeld en moet de schade vergoeden. Eiser heeft gesteld dat zijn schade het gemiste werkgeversdeel van de pensioenpremie is. Het voornemen is in het tussenvonnis geuit om de schade op nihil te stellen. Eiser heeft zijn eis gewijzigd en vordert een nettobedrag van € 55.381,61 aan pensioenschade, € 249.132,40 aan inkomensschade en fiscale schade wegens betaling ineens. Eiser werkte fulltime bij zijn oude werkgever en parttime (80%) bij zijn huidige werkgever. Het door eiser gevorderde bedrag van € 55.381,61 is niet toewijsbaar. Als eiser daar tot de AOW-gerechtigde leeftijd in dienst was gebleven had werkgever € 93.052 aan pensioenpremie voor hem betaald. De huidige werkgever van eiser betaalt tot die tijd € 78.862. Correctie vanwege het feit dat hoofdwerktuigkundigen bij de oude werkgever gemiddeld 4,28 jaar eerder met pensioen gaan, betekent een schade voor eiser van € 6.583,76. De kantonrechter zal dit bedrag aan schade toewijzen. De schade die eiser mogelijk lijdt door zijn ontslag is grotendeels verdisconteerd in de ontslagvergoeding. Hierbij komt dat eiser inmiddels en al geruime tijd ander werk heeft. De vordering van vergoeding van het fiscale nadeel doordat hij de schade-uitkering in één bedrag ontvangt, in elk geval bestaande uit de door hem te betalen vermogensrendementsheffing, is toewijsbaar.

Geen kennelijke misslag bij niet veroordeling tot afstortingsplicht bij pensioen in eigen beheer na echtscheiding

Na echtscheiding ontstaat een geschil over de verevening van het ouderdomspensioen en het in eigen beheer opgebouwd pensioen. De rechtbank constateert dat niet gesteld of gebleken is wat de commerciële waarde van de pensioenaanspraak van de vrouw (per het tijdstip van afstorting) is. Hierom is de door de vrouw verzochte verklaring voor recht dat overgegaan moet worden tot afstorting van haar pensioenaanspraak niet toewijsbaar. In kort geding stelt zij in een executiegeschil dat dit een kennelijke misslag is. De rechtbank oordeelt anders. De deskundige ging uit van 1 juli 2013 en heeft zich niet uitgelaten over de commerciële waarde van de pensioenaanspraak op het tijdstip van afstorting door [bedrijf01]. Het verzoek tot afstorting is afgewezen. De verkoopopbrengst van de voormalige echtelijke woning moet worden aangewend om een schuld af te lossen en kan daarom niet dienen tot zekerheid van eventuele pensioenaanspraken van de vrouw.

Geen verwijzing door rechtbank naar kantonrechter bij (pensioengerelateerde) vorderingen boven € 25.000

Eiseres vordert opgave van opgebouwd pensioen en pensioengegevens en betaling van het haar toekomende pensioendeel. Gedaagde vordert dat de rechtbank zich onbevoegd verklaart van de vorderingen van eiseres kennis te nemen en verzoekt om de zaak (op grond van artikel 71 e.v. Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv)) naar de kantonrechter te verwijzen. De rechtbank oordeelt dat het zeer waarschijnlijk is dat de vorderingen tezamen meer dan € 25.000 bedragen. De onderdelen I, II en IV vallen ook niet onder het bereik van artikel 93 onder c of d Rv (aardvordering), zodat ook daarom de kantonrechter in dit geval niet bevoegd is om de zaak te behandelen. Eiseres mocht, volgens de hoofdregel van artikel 93 sub b Rv, de vordering dus bij de civiele kamer van deze rechtbank aanbrengen en de incidentele vordering zal dus worden afgewezen. Gedaagde zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten van het incident worden veroordeeld.

Werkgever valt onder werkingssfeer metaal en techniek

Geschil over de vraag of werkgever personeelsdiensten Ysselsteyn valt onder de werkingssfeer van het bedrijfstakpensioenfonds voor metaal en techniek en de daaraan gelieerde sociale fondsen. Volgens het hof rusten de stelplicht en de bewijslast met betrekking tot de stelling dat Ysselsteyn onder het Verplichtstellingsbesluit valt in beginsel bij PMT. Dit laat echter onverlet dat op Ysselsteyn een verzwaarde motiveringsplicht rust ten aanzien van haar betwisting: van Ysselsteyn kan worden verlangd dat zij ter onderbouwing van haar betwisting voldoende gegevens verschaft, nu PMT voor het kunnen vaststellen van de feitelijke werkzaamheden van de werknemers en de beoordeling of deze onder het Verplichtstellingsbesluit vallen, afhankelijk is van de openheid die Ysselsteyn daarover betracht. Het hof bekrachtigt het vonnis van de kantonrechter dat de werkgever onder het verplichtstellingsbesluit valt.

Geen recht op premievrije voortzetting bij pensioenfonds; na opzegging door werkgever is deelname geëindigd

Geschil over de vraag of pensioenfonds SPNG verplicht is tot premievrije voortzetting van de pensioenopbouw bij arbeidsongeschiktheid van de werknemers van werkgever Itsme. Itsme heeft de uitvoeringsovereenkomst met SPNG opgezegd per 1 januari 2021. Het hof oordeelt dat naar de kern teruggebracht, het recht op premievrije deelneming is toegekend aan de deelnemer die ten minste 35% arbeidsongeschikt is en een WIA-uitkering ontvangt. Niet in geschil is dat de betrokken werknemers geen deelnemer meer waren op het moment dat zij aanspraak kregen op een WIA-uitkering. Het deelnemerschap eindigt immers indien de onderneming waar de deelnemer werkzaam is, niet langer een aangesloten werkgever is bij SPNG. Op basis van de bewoordingen en de systematiek van het Pensioenreglement geldt dat niet voldoende is dat de arbeidsongeschiktheid tijdens het deelnemerschap is ontstaan.

Werkgeefster is op basis van urenoverzichten geen achterstallig loon en pensioenpremies verschuldigd

Werkneemster maakt aanspraak op uitbetaling van gewerkte maar niet verloonde uren en verschuldigde pensioenpremies aan het pensioenfonds. Het hof stelt bij de beoordeling voorop dat werkgeefster in deze procedure de (handmatige) urenlijsten/urenoverzichten van werkneemster heeft overgelegd en de salarisspecificaties met daarop het aantal gewerkte respectievelijk uitbetaalde uren. Op basis van deze stukken kan niet worden aangenomen dat werkgeefster te weinig uren aan werkneemster heeft uitbetaald. Het hof oordeelt dat werkgeefster werkneemster geen achterstallig loon hoeft te betalen vanwege uitbetaling van te weinig uren en dat geen pensioenpremie is verschuldigd.

Mogelijke aantasting voorwaardelijke indexatie na wijziging door werkgever: schadevergoeding op te maken bij staat

Werknemer neemt deel aan de collectieve pensioenregeling van Capgemini. Het hof constateert dat Capgemini door het vervallen van de mogelijkheid om pensioen in te kopen binnen het gesepareerd beleggingsdepot (GBD) de voorwaardelijke toeslagregeling van artikel (6 en) 14 Pensioenreglement niet nakomt. De werknemer heeft evenwel geen recht tot inkoop pensioen binnen het gesepareerd beleggingsdepot. Om te kunnen bepalen of er schade is geleden zullen in de schadestaatprocedure de situatie mét en de situatie zonder de overheveling van € 3,2 miljoen uit de egalisatiereserve naar een kostendepot met elkaar vergeleken moeten worden.

Wijziging onvoorwaardelijke indexatie met voorwaardelijk element niet in strijd met aantastverbod Pensioenwet

Kern van deze zaak is of de eenzijdige wijziging van de pensioenovereenkomst van drie werknemers van de AFM rechtsgeldig is. Het hof heeft onder meer geoordeeld dat de wijziging van onvoorwaardelijke indexatie naar voorwaardelijke indexatie in strijd is met artikel 20 Pensioenwet. Het hof heeft de AFM veroordeeld tot nakoming van de oorspronkelijke pensioenovereenkomsten van werknemers. De Hoge Raad oordeelt dat een eenzijdig wijzigingsbeding als bedoeld in artikel 7:613 BW in een arbeidsovereenkomst betrekking kan hebben op wijzigingen in de pensioenovereenkomst. Of dit zo is, is een kwestie van uitleg van de arbeidsovereenkomst (inclusief pensioenovereenkomst). Daarover moet na terugverwijzing worden geoordeeld. De bijzondere bescherming van artikel 20 Pw is wat betreft toeslagverlening slechts gerechtvaardigd als daarvoor reeds vermogen verplicht is afgezonderd of had moeten worden afgezonderd. Er is geen sprake van wijziging van opgebouwde pensioenaanspraken als bedoeld in artikel 20 Pw indien, zoals hier het geval is, een in een pensioenovereenkomst toegezegde onvoorwaardelijke toeslagverlening met een voorwaardelijk element, voor de toekomst wordt gewijzigd in een voorwaardelijke toeslagverlening. Artikel 20 Pw ziet op wijziging van de pensioenovereenkomst en de daaruit voortvloeiende aanspraken, en is naar het oordeel van de Hoge Raad niet van toepassing op wijzigingen in de uitvoeringsovereenkomst.